"هیچ ثروتی چون عقل و هیچ فقری چون جهل و هیچ میراثی چون ادب و هیچ پشتیبانی چون مشورت نخواهد بود."
امام علی(ع)
در دهۀ دوّم 1300 شمسی ایران مسیر ترقّی و تکامل و پیشرفت را با جد و جهد و کوشش فراوان مردم طی می نمودند تا از کشورهای بزرگ جهان عقب نماند. با تأسیس مدارس و دانشگاهها جوانان را به سمت کسب علم و دانش سوق داده تا با همکاری سرمایه گزاران و با تأسیس کارخانجات صنعتی و تولیدی محصولات مورد نیاز مملکت را تأمین و در اختیار مردم قرار دهند و سعی داشتند که مملکت را از نیاز به اجناس خارجی بی نیاز نمایند، یکی از عوامل اساسی برای رسیدن به این اهداف، تأسیس هنرستانهای فنی و حرفه ای برای آموزش جوانان به علم و صنعت بود که مورد توجه خاص قرار گرفت و هنرستانهای صنعتی و فنی و حرفه ای فعلی در مراکز استانهای بزرگ کشور شکل گرفت، از جمله اصفهان در سال 1315 توسط ادارات مربوطه به ، مسئولیت آقای کلنل کاظم خان سیّاح تأسیس گردید.
این هنرستان ابتدا در خانة یکی از تجّار اصفهانی به نام آقای حاج میرزا مهدی کازرونی در ضلع شمالی چهلستون با ثبت نام از داوطلبان ورود به هنرستان توسط آقای حاج زمانی نمایندۀ ادارۀ کل فلاحت و صناعت (پیشه و هنر)، با همکاری آقای مایر کارشناس آلمانی در رشته های فلزکاری ، درودگری ، نقاشی آغاز به کار نمود و توسط آقایان ناصحی ، لئون و عیسی بهادری به هنرجویان آموزش داده می شد. هنرستان در سال بعد به محل اداره راه سابق واقع در خیابان چهارباغ عباسی، مقابل پارک شهید رجایی منتقل شد و چون نیاز به وسعت و گسترش بیشتری داشت به دستور مرحوم صوراسرافیل حاکم وقت اصفهان ، زمینی به مساحت 24000 متر مربع به قیمت هر متر مربع 12 ریال در محلی که هم اکنون هنرستان ابوذر نام دارد خریداری و نسبت به ساختمان کارگاههای متعدد فنی، آموزشی و اداری اقدام شد. (ساختمان فعلی هنرستان هنرهای زیبا مربوط به قسمت آموزشی و اداری همان زمان می باشد، ولی ساختمان کارگاهی آن زمان تخریب و ساختمان کارگاهی فعلی به جای آن ساخته شد که متأسفانه کیفیت آن کارگاهی قبل را ندارد)و هنرجویان به محل جدید انتقال و رشته های خاتم کاری ، منبّت کاری ، کاشی سازی ، زری بافی به آن افزوده شد و در سال 1335 هنرستان هنرهای زیبا و هنرستان صنعتی تفکیک شد و مسئولیت هنرستان هنرهای زیبا که اولی را آقای عیسی بهادری، از شاگردان ذکاءالملک و مسئولیت هنرستان صنعتی را آقای مهندس طاهبازیان بر عهده گرفتند.
از آغاز تأسیس لغایت 1335 هنرجویان ماهیانه 100 ریال کمک هزینه تحصیلی دریافت می نمودند. کم کم علاقۀ مردم به آموزش فرزندانشان به علم و صنعت و هنر زیاد و زیادتر شد وهنرجویان زیادی در هنرستان ثبت نام نمودند . به دلیل اینکه تشخیص داده شد فرزندانشان غیر از موارد علمی ،کارهای هنری و فنی را نیز فرا می گیرند که برای زندگی آیندة آنها بهتر و در پیشرفت مملکتشان مؤثرتر خواهد بود، و به این ترتیب کمک هزینة تحصیلی از سال 1337 قطع گردید.
هنرستان روزبه روز رونق بیشتری یافت و همه ساله فارغ التحصیلانی همچون استادان سید جواد چایچی ، رستم شیرازی ، مهدی عمومی ، عباس پورصفا ، اکبر چیریان ، رضا ابوعطا ، پروفسور فلاطوری ، پروفسور علی سبزواری به جامعه ارائه نمود، که هرکدام مصدر خدمات و مناصب لشکری و کشوری و صنعتی مهمّی شدند .
سال 1320 که وقایع مهمی در ایران رخ داد، هنرستان دچار دگرگونیهایی شد و کارشناسان آلمانی توسط متفّقین، از ایران اخراج و یا دستگیر و زندانی شدند و از آن تاریخ ادارة امور هنرستانها در عهدة مهندسین ایرانی قرار گرفت که اولین آنها آقای مهندس محمد مهدی کلیشادی بود و با تفکیک هنرستان، که ابتدا با مقاومت هنرجویان مواجه و در چندین نوبت تخریب شد و بالاخره تفکیک به شرحی که آورده شد انجام گردید و ساختمان اداری، آموزشی بزرگی در امتداد ساختمان قدیمی (جبهه جنوبی ساختمان فعلی و جبهه شمالی که بعداً به آن الحاق شد) احداث شد. در همان سال 1320 هنرستان صنعتی از وزارت پیشه و هنر مجزا، و به وزارت فرهنگ انتقال یافت و هنرستان زیبا زیر نظر نخست وزیری و بعداً زیر نظر فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار گرفت .
در سال 1335 هنرستان صنعتی گسترش یافت و رشته های برق ، اتومکانیک ، ریخته گری ، رنگرزی ، ساختمان و ... به آن اضافه و دورة هنرستان از 6 سال آموزش به 3 سال کاهش یافت و داوطلبان با گواهینامه ی سوم متوسطه (سیکل) پذیرفته می شدند و پس از سه سال مدرک دیپلم آموزش فنی و حرفه ای می گرفتند . در سال 1342باز هم هنرستان توسعه یافت وبا آغاز فعالیّت انستیتوتکنولوژی هنرجویان با موفقیّت در آزمون ورودی و طی دو سال آموزش موفّق به دریافت مدرک فوق دیپلم می شدند. و یا با طی دورۀ تربیت معلم فنی و حرفه ای دائر در این هنرستان و دریافت مدرک فوق دیپلم برای تدریس در هنرستان ها جذب می شدند. هنرستانهای دیگری همچون هنرستان شماره 2 (کاوه)، هنرستان ملّی شاه عباس ، هنرستان رازی ، ... که مجریان آن همان هنرجویان اولیه هنرستان فنی ابوذربودند .
اوایل انقلاب اسلامی همزمان با شروع جنگ تحمیلی تأسیس هنرستان در مراکز شهرستان ها درخور توجه می باشد . و در حال حاضر شاهد گسترش و رشد هنرستانها در تمامی شهرستان های ایران می باشیم .
رؤسای هنرستان ابتدا سه نفر آلمانی به نامهای مایر ، کِناد و ولف و از سال 1320 به ترتیب آقایان مهندس کلیشادی ، مهندس ایزدیار ، مهندس طاهبازیان ، مهندس خوئی ، مهندس برنجی ، رفیعیان ، مهندس کیمیائی ، مهندس شریفی پور ، مهندس لبّاف زاده ، مهندس استادان ، مهندس ابراهیم پور مهندس قوچانی و مهندس زهرایی بوده اند و در حال حاضر اداره امور هنرستان صنعتی ابوذر بر عهده ی آقای مهندس زرافشان می باشد که هرکدام در زمان ریاستشان برای پیشرفت و ازدیاد رشته های گوناگون فنی و حرفه ای،
هنری و در جهت تنویر افکار و تهذیب اخلاق و تربیت جوانان این دیار اقدامات مفید و ارزنده ای داشته اند .